Groen vraagt van zich af... CO2

Het onderwerp cannabis omvat zoveel verschillende disciplines dat zelfs de grootste kweekgoeroes niet alles weten. CO2.

Een wijs man merkte eens op: 'Hoe meer je weet, hoe minder je begrijpt'. Een variant op die stelling luidt: 'Elk antwoord levert tien nieuwe vragen op'. Voor de cannabisplant gaan deze wijsheden zeker op. Het onderwerp cannabis omvat zoveel verschillende disciplines dat zelfs de grootste kweekgoeroes niet alles weten. Een goeroe is Piet Groen zeker niet. Groen rotzooit maar wat aan, maar wel probeert hij antwoord te krijgen op de vragen die bij hem opkomen als hij weer eens veel te lang rondhangt op cannabisforums, in de shop of met concullega's. Hoe zit dat nou?

DHZ CO2

Op forums wemelt het van de experimenten met zelfgemaakte CO2 generators. Voornamelijk hobbyïsten met kleine kweekruimtes houden zich met deze DHZ installaties bezig. Populair is de suiker en gist methode; in een container zoals een jerrycan worden suiker en gist aan water toegevoegd, waarna het vergistingsproces CO2 (en alcohol) produceert. De voor het overige luchtdicht afgesloten can moet op een luchtslang worden aangesloten die uitkomt tussen het gewas. Deze techniek is simpel en goedkoop en produceert ook werkelijk CO2, zoals ik proefondervindelijk vaststelde. Helaas sputterde er soms ook alcoholhoudende vloeistof uit de slang - en over de bladeren, die daar niet echt dol op leken te zijn. Nadeel van deze methode is dat je geen flauw benul hebt hoeveel CO2 er wordt gemaakt, en dus evenmin of de temperatuur omhoog moet en de afzuiging aangepast. Toen ik voor het testen de slang liet uitkomen in een glas water kwamen de de CO2 bubbeltjes in een akelig sloom tempo tevoorschijn. De planten leken ook niet juichend te reageren op mijn CO2 fabriekje. Toch beveelt niemand minder dan veredelaar DJ Short deze manier van CO2 maken aan voor microkwekers. Ook veel forumkwekers melden verbeterde resultaten, hoewel ongeveer evenveel het tegenovergestelde rapporteren. Shorts formule voor een 5 liter can luidt als volgt: meet anderhalve liter suiker af in een maatbeker, giet dat in de goed schoongemaakte can, voeg er twee liter water van 20-25°C aan toe en schudt of roer tot de suiker is opgelost. Voeg er dan een stukje bakkersgist aan toe. Sluit de can af, plaats hem op een warme en donkere plek en schudt regelmatig. Al zal er ook zonder beweging CO2 worden gevormd, pas bij schudden komt er een solide stoot CO2 vrij. Misschien kan een tegen de can aangeplakt aquariumpompje voor voldoende beweging zorgen?

CO2 meten op een koopje?

CO2 geven zonder te weten wat er gebeurt, is net zoiets als liefdadigheid bedrijven door geld uit het raam te gooien en hopen dat een bedelaar het vindt. Kwaad kan het niet, maar meer dan een goedbedoelde gok kan het nooit zijn, als je tenminste geen identieke controle setup zonder CO2 gebruikt. De hoge aanschafprijs van een CO2 meter schrikt hobbykwekers vaak af. Prijzen beginnen rond de 200 euro en lopen tot ver daarboven op. Geen gek idee om eens te kijken of er ergens in onze geglobaliseerde economie voordeliger alternatieven zijn te vinden. En die zijn er. Op Ebay biedt Discount Instruments uit Hongkong voor 82 euro inclusief verzendkosten een CO2 meter aan die ook temperatuur en luchtvochtigheid meet. 'Made in Taiwan' meldt de aanbieder trots. CE-keurmerken en twee jaar garantie zouden andere kwaliteitsindicaties kunnen zijn. Gezien mijn beroerde ervaringen met goedkope pH- en EC meters uit het verre oosten, lijkt de SenseAir CO2 Indicator een meer veilige keus. Dit product is afkomstig van een beursgenoteerd Zweeds bedrijf en is door 'onafhankelijke deskundigen' gekwalificeerd als Beste Koop. Bovendien is de prijs van rond de 150 euro nog te overzien. Volgens de fabrikant is het apparaat 'monkey proof' uitgevoerd, iets wat voor de gemiddelde kweker een groot pluspunt is. De SenseAir is voorzien van een display, maar beschikt ook over groene, oranje en rode leds die elk een bepaald CO2 bereik aanduiden.

CO2mmercieel

Er zijn sinds kort ook CO2 producten op de markt die het gat vullen tussen de suiker met gist DHZ systemen en professionele installaties. De inmiddels ook in Nederland verkrijgbare CO2 Boost Bucket is een afgesloten emmer met daarin onverteerde compost. Tijdens het composteringsproces komt CO2 vrij, die met een pompje bij de planten kan worden gebracht. Een kweker mèt CO2 meter meldt dat de Boost Bucket het CO2 gehalte in zijn kleine kweekruimte tot een respectabele 1000 ppm verhoogde. Anderen zijn minder enthousiast, maar dat kan gezien de complexiteit van de juiste balans tussen temperatuur en luchtbehandeling zowel aan de kweker als aan het product liggen. Helaas is de Bucket met een prijs van ruim 100 euro niet goedkoop.

Paddo's voor cannabis!?

De Exhale CO2 Bag is een variant op de Boost Bucket, en gebruikt paddestoelenmycelium om compost te verteren. Dat zou theoretisch tot de plezierige bijkomstigheid kunnen leiden dat je geestverruimende paddo's kan gebruiken om je wiet met CO2 te bemesten. Het mycelium zit in een doorzichtige plastic zak met 1-richtingsfilter dat CO2 doorlaat. De vrees dat je met de Bag schimmels of sporen in je kweekruimte brengt is ongegrond; ten eerste gaat het hier niet om een schimmel uit de budrot-familie en ten tweede zal het mycelium in de krappe zak bij de hoge temperaturen in een kweekruimte geen paddenstoelen vormen. De zak zou zes maanden lang CO2 blijven produceren en een tot 30% hoge opbrengst mogelijk maken. Er is kritiek op de Bag omdat de temperatuur in een kweekruimte te hoog zou zijn voor de groei van mycelium, dat bovendien niet van licht houdt. Kweekforums leveren gemengde reviews op. Hoewel Bag met ca. 20 euro niet duur is, kun je ook bij bijvoorbeeld Vreeken Zaden voor 10 euro 'paddestoelenbroed' aanschaffen dat precies hetzelfde doet. Je kunt dan bovendien nog kiezen tussen mycelium van oesterzwammen, shiitakes en vele andere lekkernijen die je later in de tuin kunt oogsten voor de pan.

CO2 uit eigen longen?

Bij het ideale systeem zou de CO2 uitstoot die bij elke ademhaling je lichaam verlaat aan je planten ten goede komen, terwijl jij daarvoor in ruil zuurstof terugkrijgt. Volgens Wikipedia produceert een mens per jaar tussen de 250 en 520 kg CO2, oftewel 0,68 kg tot 1,4 kg per dag. Op een forum lees ik dat een vierkante meter kweker met een 10 kg CO2 fles een week of drie doet. Die hoeveelheid haal je met ademen makkelijk in drie weken, zelfs als je er rekening mee houdt dat de planten alleen tijdens lichturen CO2 gebruiken. Een mogelijk scenario: kweektent waarin de lichten 's nachts aangaan in een goed geïsoleerde slaapkamer waar geslapen wordt, maar waar de ramen 's nachts dicht blijven. Wie durft?

Is CO2 bemesting altijd zinnig?

Wat zuurstof is voor mens en dier is CO2 voor planten. Ze kunnen er nauwelijks genoeg van krijgen. De hoeveelheid CO2 in de lucht wordt gemeten in deeltjes CO2 per miljoen luchtdeeltjes, aangeduid als ppm (parts per million). Van nature bevat de aardatmosfeer zo'n 300 ppm CO2 hoewel het gehalte in steden of industriële gebieden hoger kan liggen. Voor een 30% betere opbrengst in een binnentuin geldt een CO2 gehalte van 1500 ppm. Wil de plant daar ook van kunnen profiteren, dan moet de temperatuur omhoog tot 27-30°C, terwijl ook de licht- en voedingsbehoefte toeneemt. Tegelijk moet worden voorkomen dat de toegediende CO2 direct weer wordt afgevoerd door de afzuiger, dus moet tijdens de lichturen met intervallen de luchtafvoer worden gestopt terwijl CO2 wordt toegediend. Ook moet er rekening mee worden gehouden dat CO2 zwaarder is dan lucht, en dus de neiging heeft het laagste punt op te zoeken. Al met al is en blijft CO2 bemesting behoorlijk ingewikkeld. Het is eigenlijk alleen zinvol voor zeer ervaren kwekers die alle andere aspecten van hun vak tot in de puntjes beheersen.