“Het is nog altijd een taboe”

’t Is wat gek, maar uiteindelijk vertelt de enthousiaste en opgewonden Spreej (een vervlaamsing van spray) stukken minder dan de wat timide, lijzig pratende Safi (kalm aan of rustig in het Arabisch). Twee totaal verschillende karakters die al weer een tijdje goed samengaan. Nu dus bij Top Notch, maar eerst onder de hoede van Eigen Makelij.
Safi: “Dat is begonnen als een Antwerps collectief van artiesten die hiphop maken.”
Spreej: “Een vriendengroep die dezelfde passie deelt, die voor ondersteuning bij elkaar terecht kunnen.”
Safi: “Er was niet veel hiphop in Vlaanderen en zo zijn ze buiten hun grenzen gaan treden, en op zoek gegaan naar aanwinsten afkomstig van andere plekken. Zo vonden ze Spreej en mij.”

Kleine markt

Safi: “Nu is er stilaan een markt aan het opkomen, hoewel, eigenlijk is die markt er al. Er komen alsmaar meer en meer rappers, maar wat het succes van hiphop in het algemeen in Vlaanderen betreft, er zijn er niet zoveel die daar effectief van kunnen eten. Wat in Nederland wel vaak het geval is. In Nederland is er al langer een markt, er zijn zeventien miljoen mensen en het heeft Vlaanderen er ook nog eens bij. Wij zitten in België met drie talen, Frans, Duits en Vlaams, dat door zes miljoen mensen gesproken wordt. Nederland is het enige wat Vlaanderen heeft om naar op en van af te kijken. Daarom zijn we ook op Top Notch getekend, en niet op een Belgisch label, iets van zo’n kaliber is er daar niet want de markt is er niet groot genoeg voor.”

Aanpassen

In het begin hielden ze rekening met Nederland, maar dat is alsmaar minder geworden. Safi: “Er zijn bijvoorbeeld Vlaamse rappers die bewust gaan rappen met ‘je’ en ‘jij’ en ‘jou’, wat niet gezegd wordt in Vlaamse spreektaal. In de gewone omgang met mensen zeggen we ‘ge’ of ‘gij’. Sommigen passen dat aan in de teksten die ze schrijven, met in het achterhoofd dat het beter verstaanbaar is in Nederland. Maar ik vind dat als Vlaming vreemd klinken.”

100% onszelf

“Zeker bij mensen die ik ken, denk ik: gij spreekt zo nie, dus dan maakt ge het moeilijker voor mij om te geloven wat ge zegt. Wat natuurlijk heel belangrijk is! En daarom doe ik dat zelf bewust nie. Ik hoop eerder dat de Nederlander iets beter zijn best doet om het te begrijpen.”
Spreej: “Als we al die dingen doen in het enige correcte Nederlands zouden we makkelijker verstaanbaar zijn, maar dat zou dan maken dat het niet 100% onszelf is. En dat is altijd nog belangrijker.”

Hard en zacht?

Op hun nieuwe album ‘Trots’ gaat het van r&b achtige ballads tot knallende bangers, waarbij opvalt dat Safi wat zangeriger klinkt en Spreej wat harder. Is er een rolverdeling?
Spreej: “Safi neemt meer de melodie op zich, dus in dat opzicht kan hij misschien zachter overkomen.”
Safi: “Er zijn zoveel punten waarop we elkaars tegenpolen zijn, maar dat maakt de muziek dan wel compleet.”
Spreej: “We verschillen daarnaast op uiterlijk vlak, en hij is van Mechelen en ik van Gent. Zoiets was nog niet echt gedaan in de scène in België toen.”
Safi: “Unity! Om een cliché te noemen.”

Taboe

Van unity kom je natuurlijk makkelijk uit op blowen.
Spreej: “Ik heb niet echt een bepaalde voorkeur. En in België hebben we geen coffeeshops hè.”
Safi: “Wiet is er nog steeds zwaar illegaal. En zwaar taboe, zeker bij de ouderen.”
Spreej: “Het wordt gezien als d-r-u-g-s!” Safi: “Ik word binnenkort geopereerd aan mijn amandelen, en het is mijn plan om het blowen dan volledig op te geven. Ik zeg niet dat ik nooit meer eens van een joint zal trekken, maar ik wil er toch wel iets aan doen. Voor zover mijn ouders het eigenlijk weten blow ik nu ook niet, en het is sowieso niet verstandig om te blowen omdat ik problemen heb met mijn amandelen. Hoewel ik een chronische ontsteking heb ben ik momenteel gezond, maar bij de minste verzwakking kan ik hervallen. Roken versterkt natuurlijk die kans.”

Controle

Sigaretten roken vindt Safi walgelijk. “Maar joints worden met tabak gerookt, dus onrechtstreeks ben ik zo wel kind of hooked aan nicotine. Ik merk ook dat het geen goed doet aan je stem. Het zou alleszins beter zijn als ik het niet deed, maar ja, we doen het heel graag. Mijn ouders weten het ook, maar ze willen het niet weten.”
Spreej: “Omdat het nog altijd zo’n taboe is.”
Safi: “Om eerlijk te zijn, als ik later kinderen heb zou ik ook liever niet willen dat ze blowen. Het is sowieso beter om het niet te doen.”
Spreej: “Of je moet er echt controle over hebben...”
Safi: “Die hebben we ook, maar het is moeilijk voor ouders om te begrijpen. Voor hen is het d-r-u-g-s en daar is de kous mee af.”

Zo stom

Safi rookt graag White Widow, maar New York City Diesel is zijn absoluut favoriete wiet. “Superlekker! Eigenlijk kopen we alleen maar in shops als we in Nederland zijn, maar het is niet dat we bewust voor die reden naar Nederland trekken.”
Spreej: “Wij moeten nog altijd bij wijze van spreken naar de dealer op de hoek, zo stom eigenlijk. Ik vraag me zelfs af of het zo zou zijn dat als we coffeeshops in België zouden hebben, dat het dan makkelijker zou zijn om te stoppen met blowen, of dat we er minder toe geneigd zouden zijn.”

Bullshit

Spreej heeft het liefst hazes. “Onlangs had ik Strawberry Haze gerookt, dat vond ik wel lekker, Cheese Haze vind ik ook wel goed.”
Safi: “Die zijn fucked up toch? Wiet met aardbei- of appelsmaak... Ik heb Chocoloco Haze gehad, dat was amazing, ik deed het zakje open en dat was gewoon een brownie, het smaakte naar chocolade. Wiet met een chocolade nasmaak!”

Zo vet

“We zijn daar niet zo kieskeurig op, haakt Spreej in. “We vinden het effect wel lekker.”
Safi: “Het maakt me niet uit welke wiet het is, het zal wel goed zijn, maar New York City Diesel is qua smaak en effect zo vet! De lekkerste joints zijn trouwens tijdens het werken in de studio.”
Spreej: “Of in de auto, als je naar muziek aan het luisteren bent. Het geluid van de sleutel in het contact, en dan...”
Safi: “Ha, dat mag zelfs in Holland niet...”
Spreej: “Ehmmm... Afijn, dus, het creatieve proces... Haha!”

Geen talent

Safi: “Het is gek, maar ik denk dat het tussen de twee oren zit. Inspiratie vloeit er gewoon uit als je aan het roken bent, en dan kun je het idee hebben dat zoiets minder het geval is als je niet rookt. Het maakt niks uit als je niet rookt of nooit gerookt zou hebben. Je maakt het jezelf wijs. Maar ik ben het gewend en maak mezelf wijs dat het beter gaat onder invloed. Soms ben ik aan het schrijven en zit ik vast, ik denk en denk en denk en zie die peuk in de asbak en steek die op, en ik heb het gewoon! Dat is sick.”
Spreej: “Dat is zo.”
Safi: ”Stiekem hebben wij helemaal geen talent, het is de dope die het doet, haha!”

Helder

Er waren wel eens pauzemomentjes, vervolgt Safi. “Dan werd er twee maanden niet gerookt en in die periode hebben we toch muziek gemaakt. We dachten nu gaat het moeilijker en misschien is dat ook wel zo als het niet volledig uit je systeem is, maar na een maand is het uit je systeem en dan voel je je frisser en scherper. En dat was echt geen probleem, dan ging het echt goe. Omdat je het dan een kans geeft en ge echt heel helder zijt, omdat het niet meer in je bloed zit.”

De zenuwen

Wat wel vaste prik lijkt, is voor een optreden een pintje of twee drinken, taking the edge off.
Safi: “Dan kom je wat losser. Maar alleen voor die reden hoor, het laatste wat we gaan doen is dronken of stoned op een podium staan. Het is gewoon voor de zenuwen. Maar als ik in zo’n geval wiet zou roken zou ik honderd keer zenuwachtiger worden.”

www.safispreej.com

De lekkerste joints zijn tijdens het werken in de studio.<