Jelly Hash

Droge extractie

Allereerst beginnen we met de eenvoudigste en meest gangbare werkwijze die bij elke cannabist bekend is: droge en/of ijs-extractie. Het resultaat wordt het eerste component van onze jelly. Om onder droge omstandigheden te werken kun je elke klassieke manier toepassen. Vrijwel iedereen weet hoe je kunt roeren in een zeef, schudden met de hand, of is bekend met het gebruik van speciale extractie containers. Zolang je maar materialen gebruikt van een goede kwaliteit, werkt elke systeem. Ik adviseer je om wiet te gebruiken die tenminste een paar maanden is gedroogd. Dat is om zoveel mogelijk chlorofyl uit te sluiten. In verse wiet vind je de meeste chlorofyl. Wat mij aanspreekt in deze aanpak is dat het zo niet nodig is om de hars snel te drogen. De werkzame bestanddelen blijven intact en het levert meestal betere aroma's en smaken op.

Maar realiseer je wel dat wanneer je de kwaliteit hoog wil houden, het extraheren van een behoorlijke hoeveelheid, zonder dat daarbij verontreiniging optreedt, nogal ingewikkeld is. Het gebruik van droog plantmateriaal in roterende cilinders werkt bijzonder goed en verhoogt de opbrengst; voordeel is dat je de temperatuur vrij gemakkelijk laag kunt houden en de trichomen niet beschadigen. Bedenk dat we het over droog ijs hebben dan wel poederijs. Dat heeft de eigenschap dat er geen vloeibaar residu overblijft wanneer het verdampt en daarom werkt het prima. Vanwege het vrijkomen van grote hoeveelheden koolstofdioxide moet je wel werken in een omgeving met een goede ventilatie. Ook is het aan te raden om thermische handschoenen te gebruiken als je deze methode toepast om huidbeschadiging te voorkomen. Denk ook aan je luchtwegen! In dit nummer beschrijven we ook hoe Juanito Manoverde ons zijn interessante en effectieve methode leert, waarbij vloeibare stikstof wordt gebruikt. Levert in een korte tijd excellente resultaten op. Zelf vind ik dit een echte aanrader.

IJs-water extractie: ijs

De beste manier om een maximaal resultaat te behalen: opteren voor ijswater extractie. Wanneer je gaas van een goede kwaliteit gebruikt met de juiste micro-gaatjes dan is de strijd al half gewonnen. Daarnaast heb je een behoorlijke hoeveelheid ijs nodig om de temperatuur van het water tijdens het proces zo laag mogelijk te houden. Hoewel er speciale spoelers voor deze methode in de handel zijn, die overigens goed werken, is het proces volgens mij beter onder controle te houden wanneer je het met de hand doet. Beklop het materiaal niet te agressief, maar lichtjes zodat het intact blijft en zorg dat het spul dat niet bruikbaar is, wordt geloosd. Wanneer je een grote cilinder gebruikt, hebben de toppen ruimte genoeg om zich makkelijk te openen.

Een massa vochtige wiet in 15 liter water verschilt nogal van een massa vochtige wiet in 100 liter water. Daarin is zeker ruimte voor het verspreiden en afgeven van het bruikbare materiaal. Het gebruik van knipsel van bladafval levert al goede resultaten op. Maar als je liever toppen verwerkt kun je die het best met je handen fijn maken in plaats van ze te vermalen. Als je dat niet doet, komt de hars niet vrij. De kwaliteit wordt nog beter door het materiaal te bekloppen en het vervolgens even te laten rusten. Houd daarbij een cyclus van 15 minuten aan. Vergeet niet ijs toe te voegen, en wel zo veel dat er altijd een minimale hoeveelheid groen zichtbaar is. Deze methode is niet meer effectief als de temperatuur omhoog gaat. Het idee erachter is dat de bevroren trichomen in het ijswater vallen, terwijl het restmateriaal op het luchtige concentraat blijft drijven. Wanneer deze stap achter de rug is, moet je tijdens de volgende stap eerst de drijvende lagen opvangen in een filter en ze daarna wrijven met je handen om er zoveel mogelijk vloeistof uit te persen.

Gebruik vervolgens een nieuwe cilinder waarop je je gaas hebt gespannen: denk eraan dat het dikkere gedeelte naar de binnenkant is gedraaid en het dunste deel naar de bovenkant. Nadat alles is overgeheveld, plaats je het gaas op een keukendoek om vervolgens het overtollige water te lozen. Verzamel het materiaal en doe het op een bord om het vervolgens met een mes fijn te hakken. Daarna doe je de substantie in een vergiet. Zie het als een soort kaasschaaf, waarbij je met een lichte druk van je vingers de substantie heen en weer rolt, net zolang tot je een fijn poeder op het bord overhoudt. Bewaar het poeder tenminste een week op een stuk karton of op een doek om alle vocht te laten verdampen. Zorg dat er op geen enkele wijze druk op het poeder wordt uitgeoefend, want hoewel het resultaat er dan op het eerste gezicht schitterend uitziet, zal het binnen enkele dagen verkruimelen of verharden. Alle elasticiteit en organische eigenschappen zijn dan verdwenen. Met andere woorden, als je in dit stadium de zaak niet laat rusten, is al je werk voor niks geweest. Wanneer alles door en door droog is, is het 't beste om het in poedervorm te bewaren en alleen verder te werken met de hoeveelheid die je wilt maken. Bewaar het in dit geval om het later te mengen met de olie die je als volgende component gaat extraheren.

BHO extraheren (Butaan Hash Olie)

Aangekomen op dit punt, beschik je over een van de twee componenten die je nodig hebt en wordt het tijd om over te gaan op het meer gecompliceerde en delicate deel van het proces: het extraheren van de BHO. Daarvoor is veel aandacht vereist. Laat ik eerst beginnen met het bedanken van mijn vriend, meester Leocadius, een echte crack in de kunst van het extraheren, die me heeft geholpen bij het schrijven van dit artikel. Olie extraheren met behulp van gas is simpel; maar goed extraheren is een heel ander verhaal. Je moet er zowel een soort vakman voor wezen, als een bijna-chemicus. Bij de meeste extracties waar ik bij was, werd een grote hoeveelheid gas gebruikt. Het is de bedoeling om dat te voorkomen, omdat veel stoffen in het gas extreem toxisch zijn en niet geïnhaleerd moeten worden. Het gaat dan vooral om kwikzilver, een substantie waarmee je liever niet in contact wilt komen. De eerste stap is het aanschaffen van gezuiverd gas van hoge kwaliteit. De meest gangbare zijn colibri, vector of z-plus. Zelf gebruik ik een medische roestvrij stalen extractor die door Leocadius is gemaakt. Deze is zo ontworpen dat hij geactiveerde kooldioxide opvangt, zodat het gas geen giftige substanties bevat wanneer het met de wiet in contact komt. Vul de extractor met het materiaal, niet te dicht, maar voorkom wel loze ruimte, omdat het gas snel moet doorstromen en het moet daarbij met alle wiet in contact kunnen komen. En hier geldt hetzelfde als voor de ijs-procedure: als je toppen gebruikt, verkruimel ze dan met je vingers en vermaal ze niet. Als de extractor is gevuld, doe hem dan in de vriezer, samen met de gasflessen.

Alles een nacht laten bevriezen is overigens het beste. Die flessen heb je overigens maar een half uurtje nodig. Nu heb je een Pyrex schaal nodig. Dit soort glas is beter bestand tegen grote temperatuurverschillen, agressieve oplossingen en zuren dan gewoon glas. Hoe groter de schaal, des te makkelijker is het werk. Je hebt overigens nog een andere schaal nodig, een grotere voor het warm water bad. (au bain-marie) Nadat je hiermee klaar bent -doe het overigens altijd buiten- is het tijd om het gas door de met toppen gevulde buis van de extractor bovenop de pyrex te laten stromen. Binnen enkele seconden zie je het vloeibare gas opkomen en de bodem bedekken. Als de eerste fles leeg begint te raken is het het beste om meteen de tweede te gebruiken. Zo hou je genoeg gasdruk. Als je een schaal met enkele centimeters van de oplossing klaar hebt, doe deze dan in de tweede schaal, die je eerst hebt gevuld met heet water. Tijdens dit proces is het belangrijk dat je uit de buurt blijft van warmtebronnen en open vuur. Vermijd gesloten ruimtes. Je zult zien hoe snel het water verdampt en er bellen worden gevormd die je met een naald door moet prikken om het gas vrij te laten. In slechts enkele minuten vind je op de bodem een olielaag die steeds harder wordt, maar die op dit moment nog niet bruikbaar is. Deze eerste zuivering duurt al met al ongeveer 2 minuten. Laat alles even rusten, terwijl je het water weer verhit en herhaal dan de vorige stap terwijl je de pyrex schaal in het warm water bad zet. Prik de bellen die zich vormen weer door. Als je geluk hebt en het proces goed hebt uitgevoerd, zal deze zuivering je al iets opleveren wat er helderder uitziet. Deze tweede zuivering duurt ongeveer een kwartier. Wacht na de tweede zuivering tenminste een uur om alles af te laten koelen. Verwarm het daarna voor de laatste keer wat het extraheren vergemakkelijkt.

Wees vooral snel omdat de oplossing binnen enkele seconden zo snel verhardt dat verdere verwerking onmogelijk wordt. Gebruik een aantal metalen spatels en vang daarmee zoveel mogelijk olie op. Je ziet het kristalliseren en veelkleurige patronen vormen in kleuren die liggen tussen licht geel en donker paars. Nu heb je je BHO, de sterkste extractie die mogelijk is. Vaak wordt deze gebruikt in combinatie met droge pollen, maar ik adviseer je om een portie opzij te leggen en puur te proberen, want dat betekent een echte sensatie voor je zintuigen. Doe dat alleen als je over ervaring en tolerantie beschikt, want anders ben je knock out voor je het weet! Dit soort extract is ongeveer een week lang het krachtigst, dus maak niet meer dan je nodig denkt te hebben. Beschik je over een te grote hoeveelheid, dan kun je die het beste invriezen. Nog even een anekdote. Ik herinner me mijn eerste extractie van dit type, een paar jaar geleden. Hoewel ik vaak had gelezen en gehoord dat je het proces nooit binnen moest uitvoeren, ging ik ervan uit dat het uiteindelijk niet zo'n vaart zou lopen. Ik besloot dus om de zuivering au bain marie boven de juspan te doen, op een klein fornuis. Op die manier dacht ik wat minuten uit te sparen. Ik was nauwelijks begonnen toen er opeens een grote vuurbal verscheen die alles in lichterlaaie dreigde te zetten. Het kostte me bijna m' n baard en wenkbrauwen. Gelukkig was er een brandblusser voorhanden en kon ik het vuur doven. Ik was even doodsbang, zo bang dat ik er zelfs een hele dag niet aan dacht om maar iets te roken!

Prepareren van de Jelly

Nu heb je alles wat je nodig hebt en, onder voorbehoud van een kleine marge, kun je uitvogelen welke hoeveelheden je wilt testen. Een goede verhouding is 25% BHO op 75% hars. De rest hangt af van de textuur, de sterkte waar je voor gaat. Het resultaat is zo romig dat een beetje druk voldoende is om een coherente substantie te maken. Eigenlijk kan het niet mislukken. Deze jelly is zonder twijfel een van de krachtigste en meest indrukwekkende hashmengsels die je kunt consumeren. Voelen, ruiken en bekijken van de op gelatine lijkende substantie is altijd weer een feest. Een pijpje van kristal is volgens mij de beste manier om van de rijke eigenschappen te genieten. Na alle moeite die het kostte om deze hash te maken is het zonde om hem als gewone wiet te behandelen, of erger nog: de substantie te mengen met tabak.

Ook is het zinloos om de olie te gebruiken om een middelmatige pollen te maskeren. De enige reden voor het maken van dit mengsel is de hoge kwaliteit van alle componenten samen, die je zelf zo kunt manipuleren dat de dosis en de sterkte ongelooflijk effectief zijn. De graad van zuiverheid is zodanig dat je de jelly kunt consumeren vanaf de punt van een nagelvijltje. Er gaat niets verloren en het heeft een aroma, geur en zuiver effect. Voor mij leidde juist deze jelly tot een verandering in mijn appreciatie en waardering van dit soort extracten. Gebruik een kristallen pijpje waarbij je geen aansteker nodig hebt. Natuurlijk heb je ook speciale gadgets zoals keramische verhitters om de verbranding op gang te brengen. Een mogelijkheid voor mensen die gezondheid boven alles stellen, is bijvoorbeeld de combinatie van een vaporizer met een bong. Resulteert in een schone, bijna droge damp die erg gewaardeerd wordt. Voor je volgende oogst adviseer ik je om wat klein blad of lage toppen te bewaren en daarmee je eigen extracties te maken. Zeker weten dat de resultaten zullen verrassen. Happy Smoking. X.